Prema novoj mapi Mlečnog puta, položaj Sunčevog sistema nije tamo gde smo mislili da jeste. Ne samo da je bliži galaktičkom centru, time i supermasivnoj rupi u centru, Strelcu A*, nego Sunčev sistem rotira oko centara brže nego što smo mislili.
Fotografiju ove galaksije napravio je svemirskog teleskopa Habl. Galaksije je upečatljiva zbog svoje nežne, “vunaste” prirode. Vunasti spiralni krakovi ukazuju na to da se nedavnao formiranja zvezda u galaksiji desilo relativno tiho.
Ovu izvanrednu fotografiju spiralne galaksije Messier 100 načinio je svemirski teleskomp Habl (NASA/ESA Hubble Space Telescop). Fotografija je dobijena kamerom širokog polja 3 (VFC3).
Kao što i za Mlečni put odgovor na ovo pitanje nije jasan,
Odgovor na pitanje iz naslova nije lako dati.
Na ovoj izvanrednoj fotografiji koju je napravio svemirski teleskop Habl (NASA/ESA Hubble Space Telescope) prikazana je spiralna galaksija NGC 5643 u sazvežđu Lupus (Vuk). Dobiti ovako dobru fotografiju nije lako. Urađeno je trideset različitih ekspozicija, u trajanju od ukupno 9 sati. Zahvaljujući velikoj rezoluciji i oštrini slike koju daje Habla, dobijena je ova slika puna detalja i lepote.
Tim astronoma uradio je veliko istraživanje centralnog dela Mlečnog puta, koji sadrži preko 250 miliona zvezda, koje bi moglo da pomogne u pružanju novih uvida u stvaranje i istoriju naše galaksije. Od prikupljenih podataka stvorena je ogromna slika veličine 50.000 x 25.000 piksela. Slika je dobijane pomoću 7000 ekspozicija, što odgovara 450.000 pojedinačnih CCD slika ili ogromnih 3,5 milijardi piksela. Vidni prostor koji pokriva fotografija odgovara površini od 1000 punih Meseca.
Više puta smo pisali da su velike galaksije, naš Mlečni put, i Velika galaksija u Andromedi (M31) na putu sudara. Gledano iz naše pozicije M31 nam juri u susret brzinom od 110 kilometara u sekundi i lupiće o nas za neke četiri milijarde godina. Ali, možda i nije tako.
Umrle da bi se ponovo rodile
U svemiru kojeg vidimo i opažamo zapazili smo mnoštvo zvjezdanih gradova, galaktika. Neke su mlade, neke stare, druge prevelike, treće premale, neke još nismo ni dokučili našom opremom. Znamo za veliki postotak malih galaktika koje su – jednostavno mrtve. Prvotne zvijezde odradile su svoje životne cikluse i polako se gasile, jedna za drugom sve dok zvjezdana svjetlost nije utihnula. Mali zvjezdani gradovi pretvorili su se tiha, bezživotna, umrla mjesta. Starosjedioci su se pretvorili u prah i pepeo a djece niotkud. No je li doista tako kako nam pričaju elektronički zapisi teleskopa na kojima ne vidimo viku i nestašluke mladih zvijezda?
Poznata je i pod imenom Virgo A. Njena NGC oznaka je 4486. To je supergigantska eliptična galaksija, jedna od najvećih i najsjajnijih u lokalnom svemiru.
KOJI TELESKOP DA KUPIM?
