Oblaci prašine binarne zvezde Wolf-Rayet 140 viđeni prvi put

Prašina je ključni sastojak u formiranju zvezda i planeta. Međutim, i dalje je nejasno koji su dominantni izvori prašine u kosmosu. Sa svojom osetljivošću bez presedana i rezolucijom u srednjem infracevenom spektu svemirski teleskop Džejms Veb (JWST) je idealan za traženje odgovora o količini, sastav i stopi proizvodnje prašine, i to iz različitih njenih izvora. 

Konkretno, binarne zvezde tipa Volf-Raiet (Wolf–Rayet, WR) su efikasni proizvođači prašine u lokalu i verovatno su postojale u najranijim galaksijama. 

Ekipa istraživača sa Nausčnog instituta svemirskog teleskopa (Space Telescope Science Institute) planirala je posmatranje binarnih sistema sudarajućeg vetra WR 140 i WR 137 da bi istražili sastav prašine, nejno obilje i mehanizme njenog formiranja u procesu sudarajućeg vetrova. Planirana su je tri ključna JWST režima posmatranja sa spektrometrom srednje rezolucije (MRS) i instrumentom srednjeg infracrvenog opsega (MIRI) i u režimu interferometrijskog maskiranja blende (AMI) sa blisko infracrvenom kamerom i spektrografom bez proreza (NIRISS). Smatraju da će istraživanje dati naučne rezultate velikog uticaja na znajanja o WR binarnim sistemi i njihovom svojstvu da stvaraju prašinu i uspostaviće merilo za posmatranja i snimanje svetlih izvora sa slabom emisijom (gasa). Ovo će biti dragoceno u različitim astrofizičkim kontekstima, uključujući gubitak mase od evoluiranih zvezda, prašnjavih delova oko aktivnih galaktičkih jezgara i protoplanetnih diskova.

Slika pokazuje kako astronomi koji proučavaju prašinu misle da se prašina proizvodi i prenosi iz omotača oko zvezda u široko rasprostranjeni međuzvezdani prostor. Jezgru je ponestalo vodonika za fuziju, tako da sagoreva helijum. Zvezda se polako urušava, što povećava gustinu u ljusci što dovodi do ubrzanja nuklearnih reakcija. Ovo daje više energije, što stvara silu iz unutrašnjosti zvezde koja izaziva njeno širenje. Kako se zvezda širi, unutrašnji delovi se hlade usporavajući sagorevanje helijuma, tako da zvezda na kraju ponovo počinje da se urušava. Ovo se nastavlja ciklično, uzrokujući da zvezda udiše i izdiše u prilično pravilnim periodom dajući donekle ravnomernim razmakom između prstenova. Fotografija u punoj rezoluciji

Izvori:

https://www.stsci.edu/jwst/phase2-public/1349.pdf

https://www.reddit.com/r/webbtelescope/comments/wb52ec/the_dust_clouds_of_the_wolfrayet_140_bianary_star/

https://en.wikipedia.org/wiki/WR_140

https://en.wikipedia.org/wiki/Wolf%E2%80%93Rayet_star