U svom ranijem tekstu ,,Naš Pupin jedan od osnivača NAS - e" ukazao sam na (u javnosti još uvek nedovoljno poznatu činjenicu) o velikom doprinosu srpskih naučnika i inžinjera razvoju američkog svemirskog programa.Evo još zanimljivih detalja - "Apolo 11" je poleteo zahvaljujući i naporu jedne grupe naših inženjera koji su u NASI bili uveliko poznati kao "Ćelavi orlovi" (osnovali su neku vrstu udruženja s tim imenom).
Imena ovih sjajnih ljudi su: Danilo Bojić, Slavoljub Vujić, Milisav Šurbatović, Petar Gajić, Dragiša Giš Jovanović, , Veljko Gašić (o Gašiću sam već pisao u tekstu o borbenom lovcu "F - 5") i Dejvid Vujić.
A, evo kako se jedan od "orlova" Milojko Majk Vučelić obreo u famoznoj NAS- i...
Vučelić je najpre radio u firmi "North American Aviation" a našao se u programu "Apolo" 1962 godine, kada je njegova firma dobila ugovor za konstrukciju i gradnju matičnog broda svemirske letelice. Startovao je kao inženjer, a potom i kao menadžer i postepeno napredovao u programu "Apolo".
Prvi Vučelićev zadatak u svemirskom centru u Kaliforniji bio je da precizno odredi glavne konstruktivne parametre kosmičke letelice, tako da ona može bez problema da se "prešaltuje" zavisno od toga koji koncept ateriranja na Mesec bude u igri.
Prvi - direktno sletanje svemirske letelice.
Drugi - spajanje u mesečevoj orbiti sa lunarnim modulom sa ljudskom posadom.
Vučelić je odradio tri varijante "Apola 11". Odabrana je druga varijanta.
Onog čuvenog 16. jula 1969. godine, kada su strahovito zagrmeli na startnom postolju orijaški raketni motori koji si nosili "Apolo 11" prema Mesecu inžinjer Vučelić se nalazio uz glavnog kontrolora svemirskog leta Džena Kranza. Bio je pored Kranza i u trenutku kada je ovaj rekao : "Nemoguće, mi smo dole, na Mesecu?" Vučelić mu je na to rekao, doslovno : "Nemoguće, to je bio naš cilj".
Jer, inženjer Vučelić i "Ćelavi orlovi" su zajedno sa brojnim stručnjacima svih profila radili danonoćno na problemu slanja čoveka na Mesec (Vučelić sam navodi da su "radili u dve smene po 12 sati, a ponekad i po 16 sati" )
Kao dokaz njihovog uspešnog rada postoji i neka vrsta plakete koju je napisao Majkl Kolins dok je kružio oko našeg prirodnog satelita a koju je poklonio timu po povratku na Zemlju. Napisao je: "Svemirski brod broj 107 pod nazivom "Apolo 11" je najbolji svemirski brod koji je sagrađen i Bog ga blagoslovio"
Danas ovaj natpis visi u Vučelićevoj kancelariji, naravno uramljen.
Frank Borman, astronaut misije "Apolo 8" je i lično učinio Vučeliću veliku čast kada je na pitanje predsednika SFRJ Josipa Broza Tita o tome da li je osećao bojazan dok leti kapsulom "Apola" odgovorio : "Ma ne, vaš Majk Vučelić je bio glavni i brinuo je sa Zemlje o meni"
| Kratka biografija :
|
Milojko Majk Vučelić je rođen 1930. godine u Garešnici. Vodi poreklo od porodice Vučelića iz Kolašina, koji su pre 200 godina prešli u selo Dubrave kod Ogulina. Diplomirao je 1954. mašinstvo u Zagrebu, a kao mladi inženjer zaposlio u fabrici "Mercedesa" u Nemačkoj. Na poziv rođaka 1956. godine odlazi u SAD, gde prvo radi na konstrukcijama malih aviona, a zatim na četiri generacije svemirskog programa "Apolo". Njegov pradeda Rafael Vučelić je kao oficir slunjske pukovnije od cara Franje Josifa dobio plemićku titulu. Majk Vučelić je dobio Medalju slobode od američkog predsednika Lindona Džonsona. Vučelić, sa suprugom Inge i dva sina Aleksandrom, Nikolom i petoro unučadi živi u Mansfildu, država Ohajo. Objavio je dve knjige : "Apolo 13" i "Apolo 14"
Izvor: www.novine.ca/arhiva/2009/1208/naslovne.asp
KOJI TELESKOP DA KUPIM?
