P: Otkud planetama atmosfera?
O: Ceo Sunčev sistem, dakle, Sunce i sve oko njega, nastao je iz magline prašine i gasova. Velika većina tog materijala koncentrisala se u Suncu, a od ostatka nastale su planete, asteroidi, komete i sitan inventar. E sad, divovske planete (zovu se još i spoljašnje, jer su znatno dalje od ostalih, unutrašnjih), dakle Jupiter, Saturn, Uran i Neptun privukli su ogromne količine gasova iz okoline. Ti gasovi su pre svega bili vodonik i helijum, od kojih je sačinjeno i samo Sunce.
Ostale planete, stenovite, a to su Merkur, Venera, Zemlja i Mars, takođe su pokupile okolne gasove ALI to su manje planete, planete manje mase koje su shodno tome privukle manju količinu gasova nego velike planete. Sem toga sam proces prikupljanja atmosfere na ovim manjim planetama je bio sporiji od prikupljanja gasova velikih planeta.
Dakle, atmosfera oko unutrašnjih planeta je takođe bila od vodonika i helijuma. Međutim ove planete nisu uspele da zadrže tu ranu atmosferu. Sunce je u svojim najmlađim godinama bilo mirnije i pitomije, da bi vremenom postalo sve svetlije i toplije, to jest sve je više i jače zračilo i to pojačano zračenje prosto je oduvalo rane atmosfere unutrašnjih planeta, vodonik i helijum koji si i inače laki gasovi. Zbog snažne gravitacije, međutim, spoljne planete su uspele da svoju atmosferu sačuvaju.
Ali otkud onda danas atmosfera na unutrašnjim planetama? Astronomi smatraju da su te planete svoju sekundarnu atmosferu same razvile u erupcijama vulkana (i otuda ugljen-dioksid, kiseonik, azot i drugi gasovi), a koji su u ranoj evoluciji planeta bili izuzetno snažni i česti. Sem ovog nešto gasova je sigurno stiglo i sa kometama i asteroidima.
