Od Mikelanđelove freske „Stvaranje Adama“na plafonu Sikstinske kapele, iz 1512. godine do fotografija supernova i njihovih ostataka.
Ako treba da se nekome klanjamo i zahvaljujemo za svoje postojanje onda su to supernove.
Ugljenik i azot nastaju fuzijom vodonika i helijuma u jezgrima većine zvezda. Teži elementi, poput gvožđa, nastaju u jezgrima masivnih zvezda koje završavaju svoj život u eksplozijama supernove. Još teži elementi se rađaju u ekstremnim uslovima same eksplozije.
Život bez supernovih nije moguć. Gvožđe u hemoglobinu, kiseonik u našoj atmosferi, azot u tlu naše planete ishode iz ovih događaja.
Bez supernovih, mogu postojati gasne planete, zvezde i galaksije, ali ne i stenovite planete, ljudi,ribe i ptice, svekolika živa materija, automobili i svemirski brodovi.
Kompozitna slika pored Mikelanđelovog Adama sadrži Simeis 147, ostatak supernove, poznatog i kao Sh2-240,
Simeis 147 je veliki, bled ostatak supernove, na granici sazvežđa Bika i Aurige, oko 3 stepena istočno od Elnata, Beta Bika.
Maglina je udaljena 3000 svetlosnih godina a pokriva oko 150 svetlosnih godina u svemiru ili više od 3 x 3 stepena neba. Eksplozija supernove, koja se dogodila pre oko 30.000 godina, ostavila je u jezgru magline, neutronsku zvezdu- pulsar PSR J0538+2817.
https://astroanarchy.blogspot.com/.../meet-your-maker...
| SVE JE FIZIKA Miša Bracić |
 |